به نظر شما خداوند با یک گناهکار یا نسل وی چگونه باید برخورد کند ؟ آیا باید نعوذ بالله مانند یک شخص جانی انتقام جویی کند؟! یا آن گونه که در شأن خداوندگاری است ، عمل نماید ؟

وی را گفت یهوه خدای اسرائیل چنین می‏گوید که تو را بر قوم خداوند یعنی اسرائیل به پادشاهی مسح کردم و خاندان آقای خود اخآب را خواهی زد تا من انتقام خون بندگان خود انبیا را و خون جمیع بندگان خداوند را از دست ایزابل بکشم(6 دوم‏پادشاهان 9) و تمامی خاندان اخآب هلاک خواهند شد و از اخآب هر مرد را و هر بسته و رها شده در اسرائیل را منقطع خواهم ساخت(7 دوم‏پادشاهان 9)

متن فوق از کتاب مقدس را با متن زیر از همین کتاب مقایسه کنید :

و کلام خداوند بر من نازل شده گفت(1 حزقیال 18)شما چه کار دارید دارید که این مثل را در باره زمین اسرائیل می‏زنید و می‏گویید)حزقیال 18) پدران انگور ترش خوردند و داندانهای پسرا ن کند گردید(2 حزقیال 18) خداوند یهوه می‏گوید به حیات خودم قسم که بعد از این این مثل را در اسرائیل نخواهید آورد(3 حزقیال 18) اینک همه جانها از آن منند چنانکه جان پدر اسن همچنین جان پسر نیر هر دوی آنها از آن من می‏باشند)حزقیال 18) هر کسی که گناه ورزد او خواهد مرد(4 حزقیال 18) و اگر کسی عادل باشد و انصاف و عدالت را به عمل آورد(5 حزقیال 18) و بر کوهها نخورد و چشمان خود را به سوی بتهای خاندان اسرائیل بر نیفرازد وزن همسایه خود را بی عصمت نکند و به زن حایض نزدیکی ننماید(6 حزقیال 18) و بر کسی ظلم نکند و گرو قرض‏دار را به او رد نماید و مال کسی را به غصب نبرد بلکه نان خود را به گرسنگان بدهد و برهنگان را به جامه بپوشاند(7 حزقیال 18) و نقد را به سود ندهد و برنج نگیرد بلبکه دست خود را از ستم برداشته انصاف حقیقی را در میان مردمان اجرا دارد(8 حزقیال 18) و به فرایض من سلوک نموده و احکام مرا نگاه داشته به راستی عمل نماید)حزقیال 18) خداوند یهوه می‏فرماید که آن شخص عادل است و البته زنده خواهد ماند(9 حزقیال 18) اما اگر او پسری ستم پیشه و خون ریز تولید نماید که یکی از اینکارها را به عمل آورد(10 حزقیال 18) و هیچکدام از آن اعمال نیکو را به عم نیاورد بلکه بر کوهها یز بخورد و زن همساایه خود را بی عصمت سازد(11 حزقیال 18) و بر فقیران و مسکینان ظلم نموده مال مردم را به غصب ببرد و گرو را پس ندهد بلکه چشمان خود را به سوی بتها بر افراشته مرتکب رجاسات بشود(12 حزقیال 18) و نقد را به سود داده ربح گیرد)حزقیال 18) آیا او زنده خواهد ماند البته او زنده نخواهد ماند و به سبب همه رجاسات تی که بجا آورده است خواهد مرد و خونش بر سرش خواهد بود(13 حزقیال 18) و اگر پسری تولیدنماید که تمامی گناهان را که پدرش بجا می‏آورد دیده بترسد و مثل آنها عمل ننماید(14 حزقیال 18) و بر کوهها نخورد و چشمان خود را به سوی بتهای خاندان اسرائیل برنیفرازد و زن همسایه خویش بی عصمت نکند(15 حزقیال 18) و بر کسی ظلم نکند و گرو نگیرد و مال احدی را به غصب نبرد بلکه نان خود را به گرسنگان دهد و برهنگان را ببهه جامه پوشاند(16 حزقیال 18) و دست خود را از فقیران برداشته سود و ربح نگیرد و احکام مرا بجا آورده به فرایض من سلوک نماید او به سبب گناه پدرش نخواهد مرد بلکه البته زنده خواهد ماند(17 حزقیال 18) و اما پدرش چونکه با برادران خود به شدت ظلم نموده مال ایشان را غصب نموده و اعمال شنیع را در میان خود بجا آورد او البته به سبب گناهانش خواهد مرد(18 حزقیال 18) لیکن شما می‏گویید چرا چنین است)حزقیال 18) اگر پسر انصاف و عدالت را بجا آورده تمامی فرایض مرا نگاه دارد و به آنها عمل نماید او البته زنده خواهد ماند(19 حزقیال 18) هر که گناه کند او خواهد مرد)حزقیال 18) پسر متحمل گناه پدر خود نخواهد بود و پدر متحمل گناه پسرش نخواهد بود)حزقیال 18) عدالت مرد عادل بر خودش خواهد بود و شرارت مرد شریر بر خودش خواهد بود(20 حزقیال 18) و اگر مرد شریر از همه گناهانی که ورزیده باشد بازگشت نماید و جمیع فرایض مرا نگاه داشته انصاف و عدالت را بجا آورد او البته زنده مانده نخواهد مرد(21 حزقیال 18) تمامی تقصیرهایی که کرده باشد به ضد او به یاد آوزده نخواهد شد بلکه در عدالتی که کرده باشد طنده خواهد ماند(22 حزقیال 18) خداوند یهوه می‏فرماید ایا من از مردن مرد شریر مسرور می‏باشم)حزقیال 18) نی بلکه از اینکه از رفتار خود بازگشت نموده زنده ماند(23 حزقیال 18) و اگر مرد عادل از عدالتش برگردد و ظلم نموده موافق همه رجاساتی که شریران می‏کنند عمل نماید آیا او زنده خواهد ماند)حزقیال 18) نی بلکه تمامی عدالت او که کرده است بیاد آورده نخواهد شد و در خیانتی که نموده و در گناهی که ورزیده است خواهد مرد(24 حزقیال 18) اما شما می‏گویید که طریق خداوند موزون نیست)حزقیال 18) پس حال ای خاندان اسرائیل بشنوید آیا طریق من غیر موزون است و آیا طریق شما غیر موزون نیست (25 حزقیال 18) چونکه مرد عادل از عدالتش برگردد و ظلم کند در آن خواهد مرد)حزقیال 18) به سبب ظلمی که کرده است خواهد مرد(26 حزقیال 18) و چون مرد شریر از شرارتی که کرده است بازگشت نماید و انصاف و عدالت را بجا آورد جان خود را زنده نگاه خواهد داشت(27 حزقیال 18) چونکه تعقل نموده از تمامی تقصیرهایی که کرده بود بازگشت کرد البته زنده خواهد ماند و نخواهد مرد(28 حزقیال 18) لیکن شما ای خاندان اسرائیل می‏گویید که طریقه خداوند موزون نیست)حزقیال 18) ای خاندان اسرائیل آیا طریق من غیر موزون است و آیا طریق شما غیر موزون نیست(29 حزقیال 18) بنا بر این خداوند یهوه می‏گوید ای خاندان اسرائیل من بر هر یک از شما موافق رفتارش داوری خواهم نمود پس توبه کنید و از همه تقصیرهای خود بازگشت نمایید تا گناه موجب هلاکت شما نشود(30 حزقیال 18) تمامی تقصیرهای خویش را که مرتکب آنها شده‏اید از خود دور اندازید و دل تاره و روح تازه‏ای برای خود ایجاد کنید زیرا که ای خاندان اسرائیل برای چه بمیرید(31 حزقیال 18) زیرا خداوند یهوه می‏گود من از مرگ آن کس که می‏میرد مسرور نمی‏باشم پس بازگشت نموده زنده مانید(32 حزقیال 18) .

معمولا نخستین کلمه ای را که از یک مسیحی می شنوید ، ادعای محبت ورزی است .

تصویر زیر مربوط به یک مرد مسلمان است که دارد زیر تازیانه و ضربات چماق های محبت مسیحیان اندونزی جان می دهد.

این هم از محبت هایی که خلبان مسیحی بر سر مسلمانان مظلوم افغانستان سرازیر می کند. محبتی که جان های پاک کودکان و زنان بی گناه را می سوزاند.

 شما حتی در یک جای قرآن بیاورید که خداوند به کشتار و قتل کودکان یا زنان بی گناه فرمان داده باشد! اما در کتاب مقدس فراوان از این فرمان ها یافت می شود. دوست عزیز مسیحی ما فرمود چرا در پست اسلام دین شمشیر است ،‌ شما به امروز مسیحیت و انسان های درون کلیسا پرداخته اید ،‌ حال آن که باید ریشه ها را بررسی کرد.
خوب ما هم امر ایشان را اطاعت می کنیم . می رویم ببینیم کتاب مقدس چگونه به شمشیر می نگرد و شمشیر را چگونه غلاف کرده است؟ در قلب های کودکان و بیگناهان یا فقط در دل متجاوزان و گناهکاران؟ 
وقتی که داستان حضرت نوح را در کتاب مقدس می خوانیم ،  گذشته از اشکالاتی که از رهگذر آن به ذهن خواننده می نشیند، می بینیم که در فرازهایی از نقل تاریخی عهد قدیم یکی از فرزندان نوح به نام کنعان نسلی گسترده به هم می زند و قومی بزرگ را پدر می شود. کنعانیان سپس در فلسطین ساکن می شوند(همان جا که اکنون یهودیان بر مبنای آموزه های کتاب مقدس خون ساکنانش حتی کودکان چند روزه را می ریزند). زمان می گذرد و داستان ادامه می یابد تا آنجا که بنی اسرائیل می خواهند به رهبری حضرت موسی علیه السلام وارد سرزمین فلسطین شوند. در کتاب مقدس خداوند به موسی دستور می دهد:
تثنیه ‌20 : 16 : اما از شهرهای این امتهایی که یهُوَه‌ خدایت، تو را به ملکیت میدهد هیچ ذی‌نفس(جان‌داری) را زنده مگذار. 17 بلکه ایشان را یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان و فَرِز‌ّیان و حِو‌ّیان و یبوسیان را چنانکه یهُوَه خدایت تو را امر فرموده است بالکل(همگی را) هلاک ساز. 18 تا شما را تعلیم ندهند که موافق همة رجاساتی که ایشان با خدایان خود عمل می‌نمودند عمل نمایید. و به یهُوَه خدای خود گناه کنید.
موسای کتاب مقدس نیز به دستور خداوند عهد قدیم عمل نموده و گزارش می دهد که :
تثنیه 2 :  33  : و یهُوَه خدای ما او را به دست ما تسلیم نموده او را با پسرانش و جمیع قومش زدیم. 34 و تمامی شهرهای او را در آنوقت گرفته مردان و زنان و اطفال هر شهر را هلاک کردیم که یکی را باقی نگذاشتیم. 35 لیکن بهایم را با غنیمت شهرهایی که گرفته بودیم برای خود به غارت بردیم.
تثنیه3 :  4 : و در آنوقت همة شهرهایش را گرفتیم و شهری نماند که از ایشان نگرفتیم یعنی شصت شهر و تمامی مرزبوم اَرجوب که مملکت عوج در باشان بود. 5 جمیع اینها شهرهای حصاردار با دیوارهای بلند و دروازه‌ها و پشت‌بندها بود سوای قُرای بی‌حصارِ بسیار کثیر. 6 و آنها را بالکل‌ّ هلاک کردیم چنانکه با سیحون ملک حشبون کرده بودیم هر شهر را با مردان و زنان و اطفال هلاک ساختیم. 7 و تمامی بهایم و غنیمت شهرها را برای خود به غارت بردیم.
در بخشی از گزارش تاریخی کتاب مقدس ، حضرت موسی ،‌ که به نظر من چنین اخلاقی از یک پیامبر خدا ،‌ نابایسته و ساختنی است ،‌ ،‌ از این که کودکان و زنان را نکشته و فقط آنها را اسیر کرده اند ،  خشمگین می شود و دوباره فرمان قتل آنها را صادر می کند:
سفر اعداد 31 : 7 : و با مدیان به طوری که یهُوَه موسی را امر فرموده بود جنگ کرده همة ذکوران را کشتند. 8 و در میان کشتگان ملوک مدیان یعنی اِوی و راقَم و صور و حور و رابع پنج پادشاه مدیان را کشتند و بلعام بن‌بعور را به شمشیر کشتند. 9 و بنی‌اسرائیل زنان مدیان و اطفال ایشان را به اسیری بردند و جمیع بهایم و جمیع مواشی ایشان و همة املاک ایشان را غارت کردند. 10 و تمامی شهرها و مساکن و قلعه‌های ایشان را به آتش سوزانیدند. 11 و تمامی غنیمت و جمیع غارت از انسان و بهایم گرفتند. 12 و اسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازار کاهن و جماعت بنی‌اسرائیل در لشکرگاه در عربات موآب که نزد اردن در مقابل اریحاست آوردند.
13 و موسی و العازار کاهن و تمامی آقاان جماعت بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند. 14 و موسی بر رؤسای لشکر یعنی سرداران هزاره‌ها و سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند‌غضبناک شد. 15 و موسی به ایشان گفت: “آیا همة زنان را زنده نگاه داشتید؟ 16 اینک اینانند که بر حسب مشورت بلعام بنی‌اسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به یهُوَه خیانت ورزیدند و در جماعت یهُوَه وبا عارض شد. 17 پس الآن هر ذکوری از اطفال را بکشید و هر زنی را که مرد را شناخته با او همبستر شده باشد بکشید. 18 و از زنان هر دختری را که مرد را نشناخته و با او همبستر نشده برای خود زنده نگاه دارید. 19

دوست عزیز مسیحی ام
صرف نظر از این که چرا باید بی گناهان ، کودکان و دخترکان معصوم ،‌ بی رحمانه جلوی چشم مادرشان سر بریده شوند ، آیا ذکر چنین مطالبی در کتاب مقدس زمینه های خشونت افسار گسیخته را پدید نمی آورد؟
آیا جنایتکار نمی پرورد و کشتارهای جمعی بیگناهان را اموزش نمی‌دهد ؟
آیا اگر کودکی با خواندن این آیات کتاب مقدس ،‌اسلحه در دست بگیرد و به مدرسه رفته و همکلاسان خود را بکشد ، باید او را سرزنش کرد؟
همه می گویند خشونتی که دنیای غرب را در خود فرو برده است ، اثر فیلم های آکنده از قتل و خشونت است ، ولی من معتقدم بخش عمده این خشونت پروری ها این است که در کتاب مقدس قتل بی گناه و کشتار ، تقبیح نشده و بلکه مورد تایید هم قرار گرفته است. لذا همان فیلم ها هم محصول همین آیات است.
‌اسرائیل اکنون به استناد آموزه های همین کتاب مقدس شماست که خون کودکان شیرخواره فلسطین را بر زمین می ریزد.
دوست عزیزم ، آیا اگر از این ریشه ای که شما به آن اعتماد کرده اید ، برگ خشونت نروید ،‌ جای تعجب نیست؟!
دوست عزیزم کدام قسمت آیات کتاب مقدس از انسان های درون کلیساست؟
دوست خوبم ،‌ ما مسلمانان هم پیامبری به نام موسی علیه السلام داریم ،‌ اما بر خلاف شما به موسی و خدایی همانند آنچه در کتاب مقدس شما آمده است،‌ عقیده نداریم. موسای ما به جای کشتار کودکان و زنان بی گناه ،  به آنان کمک می کند و خداوند ما نیز به ما می آموزد که اگر کسی یک نفر بی گناه را بکشد ، گویا تمام انسان ها را کشته است .

در جنگ های ویرانگر ویتنام که مسیحیت خود را بر کشور دیگری به زور شمشیر نه بلکه به زور بمب های نپال و سلاح های کشتار جمعی تحمیل می کرد ، رهبران کلیسا از پیروزی های گذرای امریکا خوشحال بودند؟!‌ اسلام دین شمشیر است یا مسیحیت جناب بندیکت؟!

در چچن سربازان مسیحی به وحشیانه ترین شکل ممکن به کشتار مسلمانان می پرداختند و رهبران کلیسا هیچ نمی گفتند؟! اسلام دین شمشیر است یا مسیحیت جناب بندیکت؟!

رهبران مسیحی در قبال  این همه کودکی که از بمب های ساخته شده توسط نظامیان مسیحی در افغانستان جان خود را از دست دادند ، سکوت کرده و هیچ نگفتند. می دانید آن کودکان تنها چیزی که می توانستند داشته باشند ، یک شمشیر چوبی بوده است؟! اسلام دین شمشیر است یا مسیحیت جناب بندیکت؟!

در سال 1099 م. وقتی که جنگ جویان [جنگ صلیبی] اورشلیم را فتح کردند و سکنه مسلمان و یهودی آن را به نام عیسای مهربان از دم، قتل عام کردند، رهبران کلیسا خوشحال شدند. اسلام دین شمشیر است یا مسیحیت جناب بندیکت؟!

نظریه «جنگ عادلانه  (Just War Doctrine) در زمان جنگ های صلیبی توسط رهبران مسیحی مطرح شد تا مقداری به وحشی گری ها تعادل ببخشد . این نظریه در قالب طرح جنگ مقدس (Holy War)اجرا شد. حال اسلام دین شمشیر است یا مسیحیت جناب بندیکت؟!

در عراق هزاران کودک و زن بی گناه در زیر چکمه های نظامی سربازان مسیحی در حالی که صلیب می کشیدند ، کشته شدند . با توجه به این شاهد زنده اسلام دین شمشیر است یا مسیحیت جناب بندیکت؟!

ادامه مطلب را از اینجا بخوانید...

پنج شنبه 103 اردیبهشت 13

امروز:   19   بازدید

دیروز:   20   بازدید

فهرست

[ RSS ]

[شناسنامه]

پیوندهای روزانه

آشنایی با من

لوگوی خودم

اوقات شرعی

دوستان عزیز

موضوعات وبلاگ

مطالب قبلی

از آخرین نوشته های وبلاگ با خبر شوید

طراح قالب