پولس می گوید : زیرا که او خدای تشویش نیست بلکه خدای سلامتی چنانکه در همه کلیساهای مقدّسان(33 رساله اوّل پولس رسول به قرنتیان 14)
اما در سفر پیدایش آمده است: و خداوند نزول نمود تا شهر و برجی را که بنی آدم بنا میکردند ملاحظه نماید(5 پیدایش 11) و خداوند گفت همانا قوم یکی است و جمیع ایشان را یک زبان و این کار را شروع کردهاند و الان هیچ کاری که قصد آن بکنند از ایشان ممتنع نخواهد شد(6 پیدایش 11) اکنون نازل شویم و زبان ایشان را در آنجا مشوش سازیم تا سخن یکدیگر را نفهمند(7 پیدایش 11) پس خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده ساخت و از بنای شهر باز ماندند(8 پیدایش 11) از آن سبب آنجا را بابل نامیدند زیرا که در آنجا خداوند لغت تمامی اهل جهان را مشوش ساخت و خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده نمود(9 پیدایش 11)
در نامه دوم پولس به تسالونیکیان نیز مطلب جالبی آمده است : و بدین جهت خدا به ایشان عمل گمراهی میفرستد تا دروغ را باور کنند(11 رساله دوّم پولس رسول به تسّالونیکیان 2)
ما سخن کدام یک را درست بدانیم . سخن پولس را یا روایت سفر پیدایش در عهد قدیم را ؟ این تعارض چگونه قابل حل است ؟
|